de eerste week is al voorbij...

dag schatten,

Allereerst bedankt voor de vele reacties!!! jullie kunnen je niet voorstellen hoeveel deugd het doet om dat allemaal te lezen!!!

Tot mijn grote verbazing zit ik een week na mijn vorige bericht al terug achter een computer. Normaal gezien gingen we dit weekend niet terug naar Mbarara, omdat we naar het Queen Elizabeth National Park zouden gaan. Maar ondertussen hebben we al een ding geleerd: Oegandezen en plannen maken, dat wringt soms. Maw, we zijn gisteren naar het park geweest en dus konden we heel het weekend naar Mbarara.

Rugazi gezondheidscentrum:
Zeer warm onthaald door de studenten. We hebben er 2 kamertjes, met elk 2 bedden. Er is stromend water (toiletten en douches) , alleen de elektriciteit is niet zo betrouwbaar: we zitten meer zonder dan met stroom. Honger lijden we zeker niet, integendeel tzijn hier allemaal energiebommen (bananen, rijst, brood...).
Het centrum heeft een paar kleine gebouwen, een paar opnamezalen, een 'out patient department' voor consultaties, een materniteit en 2 kleine operatiezaaltjes.

Mijn stageschema (alles in gezelschap van Oegandese student om te vertalen) van afgelopen week:
Maandag: voorlichtingspraatje, daarna consultaties. Dinsdag: prenatale onderzoeken. Woensdag: zaalronde. Donderdag materniteit. In de namiddag bezoeken we meestal een dorp, om daar de hygiene en algemene toestand van de kinderen te evalueren.

Gisteren dus naar het Queen Elizabeth nationaal park geweest(niet goedkoop! (ong 75 $pp)): apen, nijlpaarden, antilopes, wrattenzwijnen, vogels (oa een adelaar),... gezien. jammer genoeg geen leeuw, en bijna ook geen olifanten. die hebben we pas gezien bij het verlaten van het domein: gelukkig.

Vanmorgen de bus naar Mbarara gepakt, ook een belevenis. De auto's en bussen rijden heel hard, gelukkig zijn de hoofdwegen in goede staat, maar je houdt als fietser of als voetganger best echt goed links. Bij het in- en uitrijden van een dorp liggen er gelukkig wel 'verkeersdrempels'. Een goede 2 uur later waren we op onze bestemming.

Wat we morgen en overmorgen gaan doen, weten we nog niet. Uitrusten, lezen, onze Oegandese studenten-vrienden opzoeken, een uitstapje,... Er wordt hier veel geluierd, tijd kennen ze hier precies niet. Misschien gaan we vanavond met een paar studenten.

Het is hier heel de week al lekker warm geweest (22-30 graden), afhankelijk van de hoeveelheid wolken die er hangt. Meestal regent het ook elke dag: maar dat doet deugd!
De natuur is hier prachtig: we zitten in een heuvelachtig gebied, heel veel groen, veel bananenbomen,...

De kinderen roepen ons overal na met "Masungu" (blanke) en vragen dan met een o zo schattige accent 'How are you?'. vooral door de kinderen worden we enthousiast onthaald, met veel zwaaiende handjes... Das wel leuk.

Woensdag jammer genoeg wat ziekjes geweest krampen, wat misselijk, een beetje koorts gemaakt. Gelukkig was ik met wat perdolan, motilium en rust donderdag al terug de oude. De Oegandese studenten waren ongerust en wilden me direct antibiotica geven en zelfs een bloedonderzoek voor malaria (bij de bevolking een groot probleem!), maar dat was gelukkig overdreven.

Moest het nog niet duidelijk zijn: ik stel het goed. En eerlijk toegegeven, ik denk regelmatig aan jullie...

dikke dikke kus en tot...?
Rein xxxxx